نویسنده : مرضیه مومنیان
شواهد تاریخی نشان می دهد که قبل از اسلام در بعضی ملل ازجمله ایران باستان، قوم یهود و هند حجاب وجود داشته واسلام مبتکر آن نیست. لکن حدود آنها باهم متفاوت است. آنچه در ادامه می آید مختصری از وضعیت حجاب در ایران باستان است.
در جلد اول " تاریخ تمدن " صفحه 552 راجع به ایرانیان قدیم آمده: «در زمان زرتشت زنان منزلتی عالی داشته و با کمال آزادی و با روی گشاده در میان مردم آمد و شد داشتند.» آنگاه چنین می گوید: « پس از داریوش مقام زن مخصوصاً در طبقه ی ثروتمند تنزل پیدا کرد. زنان فقیر چون برای کار کردن ناچار از آمد و شد در میان مردم بودند آزادی خود را حفظ کردند اما در مورد زنان دیگر گوشه نشینی ... سراسر زندگی اجتماعی شان را فرا گرفت. ... زنان طبقات بالای اجتماع جرات آن را نداشتند که جز در تخت روان روپوش دار از خانه بیرون بیایند و هرگز به آنان اجازه داده نمی شد که آشکارا با مردان صحبت کنند. زنان شوهر دار حق نداشتند هیچ مردی را ولو پدر یا برادرشان باشد ببینند. در نقشهایی که از ایران باستان بر جای مانده هیچ صورت زنی دیده نمی شود و نامی از ایشان به چشم نمی خورد.» چنانچه ملاحظه می فرمایید حجاب سخت و شدیدی در ایران باستان حکمفرما بوده تا جایی که حتی پدران و برادران نسبت به زن شوهردار نامحرم شمرده می شدند.
" کنت گوبینو " در کتاب سه سال در ایران نیز معتقد است آنچه در ایران ساسانی بوده است تنها پوشیدگی زن نبوده بلکه مخفی نگه داشتن زن بوده است. وی مدعی است که خودسری موبدان و شاهزادگان آن دوره به قدری بود که اگر کسی زن زیبایی در خانه داشت نمیگذاشت کسی از وجودش آگاه گردد و حتی الامکان او را پنهان میکرد زیرا اگر معلوم میشد که چنین خانم زیبایی در خانهاش هست دیگر مالک او و احیانا مالک جان خودش هم نبود.