مصاحبه با دکتر حریریان، استاد گروه داروسازی دانشکده مهندسی شیمی
لطفاً نظرتان را در مورد وضعیت دانشگاه از لحاظ پوشش و حجاب و روابط بیان کنید. به نظر شما آیا تاثیری بین این موارد و مرتبه ی علمی دانشگاه وجود دارد؟
آیا بایستی یک سری قوانین و حدود حداقلی برای پوشش در دانشگاه وجود داشته باشد؟ البته نه به معنای یونیفرم.
به نظر من باید نوع نگاه به این مسائل عوض شود؛ مثلا از موارد مثبتی که در دانشگاه داریم، مسجد دانشگاه است که ظهر و عصر و مغرب برای نماز پر از جمعیت است. بنابراین نباید همیشه به کمبودها نگریست. این همه نعمتی که در سایه ی لطف خدا، انقلاب، جمهوری اسلامی و خون شهیدان حاصل شده را نباید نادیده گرفت. ضمناً دانشگاه از جامعه نقش م یپذیرد؛ بعد از محیط خانواده پاک ترین محیط، محیط دانشگاه است. به نظر من روابط اشکالی ندارد، اگر به قصد ازدواج باشد. خب دختر و پسر چه طور باید یکدیگر را پیدا کنند؟ چه محیطی بهتر از محیط دانشگاه برای این کار داریم؟ به نظر من همه ی مشکلات مربوط به روابط دختر و پسر در دانشگاه با ازدواج حل می شود. کنتر لها روی روابط و پوشش دانشجویان هرگز و هرگز نباید مستقیم و محسوس باشد. به نظر من باید خوبی ها را تحسین کرد تا بد یها خودب هخود ته نشین گردند. باید ارج گذاری کرد؛ باید خواهرانی را که باحجاب هستند یا حتی برادرانی که عفاف دارند -فرقی نمیکند چون عفاف ریشه ی حجاب است- تشویق کرد. من مطمئن هستم آقای قرائتی که زحمت میکشند و هفته ای سه روز و هر روز ده دقیقه صحبت میکنند، از صدها سخنرانی در جاهای دیگر برای دانشجویان مفیدتر است. ایشان در ده دقیقه صحبت هایی کاملاً هدفمند میکنند که مستقیم ذهن دانشجو وحتی استاد را نشانه می رود. حتی استاد از بیان تلخ ایشان که بیانگر
واقعیت هاست، خوشش می آید. ویژگی زن خودنمایی است؛ خاصه در سن شما دانشجویان. خودنمایی نیاز فطری زن است؛ باید کانال درست آن را برایشان نمایاند؛ همان طور که توپی که روی تپ های قرار دارد و در حال سرازیر شدن است بالأخره روزی به پایین می آید، ما باید مسیر درست را برایش فراهم کنیم، نه این که لگد بزنیم یا مانع ایجاد کنیم. پس اگر هدف ازدواج است، باید آموز شهای درست از قبل داده شود. اگر کنترل به صورت غیرمستقیم باشد و یا بیانات افرادی مانند آقای قرائتی در دانشگاه سیر داشته باشد و همراه با تشویق برای کسانی که مراعات میکنند، خط قرمزها خودب هخود درست می شوند. چرا باید موارد منفی را بزرگ نمایی کرد؛ شیوع فساد در یک جامعه از خود فساد بدتر است. اجازه بدهیم ازدواج به مرحله ی تکوین و رشدش
برسد. آموزش های تئوریک درباره ی ازدواج توسط افراد کاملا آگاه به مسائل باید به دانشجویان داده شود.
در کلاسی که این ترم دارم، دختر و پسری هستند که با هم ازدواج کرد هاند و سر کلاس هستند. هم خودشان خیلی خیلی متوجه درس اند، هم وقتی آ نها هستند انگار یک وزنه یا عامل ثبات سر کلاس است! دختر و پسرهای دیگر هم واقعاً احساس ثبات در کلاس را حس میکنند. ازدواج تمام ویژگی های کار را بهتر میکند؛ از طرز پوشش، طرز رفتار. ازدواج نوعی عفاف می آورد. بسترهای ازدواج را باید درست بکنیم. برای تداوم ازدواج هم باید کارهای دیگری انجام داد که مربوط به بیرون دانشگاه است. اولاً باید تولید و اشتغال زایی انجام بگیرد. تولید سرلوحه ی کارهای ما باشد که رهبری هم متوجه این قضیه هستند و شعار امسال را در رابطه با تولید قرار دادند. و بعد ورزش. ورزشگاه برای خان مها خیلی کم است. حالا ممکن است در تهران چندتا باشد، در شهرستان ها وجود ندارد. اکثر بیمار یها ناشی از عدم ورزش است. برای جوان های پسر اکثر اعتیادها در اثر عدم ورزش است. با ورزش هم از نظر روحی و هم از نظر جسمی قوی می شوند و همه چیز حل می شود. نگاه مان طور دیگری است. نگاه منفی داریم. و این باعث شده که ما از نظر فرهنگی جامع های گهگاه بی ثبات داشته باشیم. و بعد در این شرایط نامساعد منافقین بالا می آیند. آد مهای دوچهره بالا می آیند. خودشان را ظاهراً وفق م یدهند، باطن چیز دیگری است. به جای این که با یک ماژیک درشت یک خط قرمز بکشیم، با یک پاککن این خط قرمز را پاک کنیم و به طور غیرمستقیم خطوط قرمز را مشخص نما ییم. بعد در مورد دانشگاه و نگاه مثبت به نمازهای دانشگاه یا اعتکاف. چرا این ها را بزرگ نمایی نمیکنیم؟ واقعاً با زور نم یشود چیزی را جلو ببریم. این دوام نخواهد داشت. متأسفانه در خیلی موارد آن هایی که شعار خوب م یدهند، بدتر عمل میکنند. ما با عملکرد و رفتار یک نفر م یتوانیم در مورد او قضاوت کنیم، نه با حرفش. دختر و پسر در محیط خانواده به رفتار پدر و مادر نگاه میکنند. پدر فرصت نکرده با فرزند صحبت کند. همین که می بیند شب برای نماز شب بیدار می شود کافی است برای بچه. یا مثلاً برای نماز اول وقت این قدر تلاش میکند، کفایت میکند. اصلاً نیازی نیست که پدر بگوید نماز اول وقت این قدر ارزش دارد. اساتید الآن خوب اند، زیرا نسل جدید انقلاب هستند و همین که استاد سر کلاس با بسم الله شروع میکند، این تأثیر خود را می گذارد. نیازی نیست که زیاد سخت بگیرد. البته بستگی به کشش کلاس دارد. این، مشکل را حل میکند.
ان شاءالله