نویسنده: عرفانه مقدسی
تا به حال دقت کرده اید که از شانزده آذر تا قدس تنها دانشگاه ما فاصله است ؟ نمی دانم متولیان تا چه حد با هدف این اسم را روی خیابانها گذاشته اند، اما پر بی راه این کار را نکردند . از آنجا که حکایت ضرب المثل عرب“ لا الجملی و لا الناقتی“ این نه شتر من است و نه ناقه ی من، در بین ما اپیدمی شده است، به ما چه دخلی دارد ربط شانزده آذر و قدس . تصادفی رخ داده که این چنین اسم گذاری شده، ما را بگذارید با شترهایمان !
اما خیلی لازم نیست به خودمان زحمت بدهیم، همین امروز می توانی فاصله 16 آذر تا قدس را طی کنی . از کنار فنی شروع می‏شود که در چنین روزی، در همین جا دانشجوهایی مثل ما بهای مقابله با ظلم را با خونشان دادند، از کنار مسجد عبور می کنی و به قدس می رسی . فقط لازم است کمی بی خیال اپیدمی‏شوی .
اگر آن روز صدای همان دانشجوهای مثل ما برای عده ای آنقدر نا گوار آمد که نیزه در قلبشان فرو کردند، حاصل آن خونها هم این شد که امروز ما دانشجوهای مثل آنها با خیالی آسوده از کنار فنی عبور می کنیم، امروز هم آن عده هستند و نمی پسندند ما فاصله اندک 16 آذر تا قدس را طی کنیم . 16 آذر شروع مظلومیت خواهی های دانشجویان است و قدس نامی برای آرمانهای مسلمانان جهان است و هر دو با خون مظلومیت آمیخته است . فاصله اندک است و در این راه اگر نمی توانند آشکار نیزه در قلب دانشجویی ببرند که فریاد هیهات من الذله سر می دهد، نیزه ای ساخته اند که بلایش همه گیرتر و اثرش پایدار تر است و درعزم و فکر فرو می رود آن می‏شود که وقتی از فاصله اندک 16 آذر تا قدس حرف می زنی، جواب می شنوی :“ لا الجملی و لا الناقتی”