نویسنده: فرشته قنبری

تعجب نمی کنم از سخنان برخی که ادعا می کنند حماسه سازان 22
بهمن، بسیاری شان همان مخالفان بودند که رسانه های داخلی آن ها را همرنگ موافقان
دانستند.
تعجب نمی کنم از شگفت زده شدن رسانه های خارجی و برخی غافلان داخلی از این پیروزی
شگرف.
تعجب نمی کنم وقتی می شنوم مردم را «گرسنه» خطاب می کنند.
تعجب نمی کنم چون می دانم که هنوز مردم را نمی شناسند. مردمی که قلبشان در راه دین
و باورهای انقلابی می تپد. مردمی که پای ولایت و دفاع از کیان انقلاب و کشور
ایستاده اند. مردمی که ذکاوت انقلابی دارند و در سالگرد انقلاب، اصالت آن را به رخ
جهانیان می کشند. مردمی که با همان اراده و عقلانیتی که انقلاب کردند، امروز نیز
به صحنه می آیند.
می دانم که با این حرف ها و حدیث ها می خواهند آمدنمان را انکار کنند. آمدنی که
خواست تا بگوید 22 بهمن روز وحدت و اتحاد ملی است. البته نه آن وحدتی که شما می
گویید. وحدت، پیوستن اسلام و ضد اسلام نیست. وحدت، یکی شدن جمهوری اسلامی و جمهوری
ایرانی نیست. وحدتی که جریان زلال ملت از آن دم می زند یکی شدن کسانی است که هیچ
گزینه ای را به جمهوری اسلامی و قانون اساسی ترجیح نمی دهند و علی رغم اعتقاد به
سازوکارهای سیاسی مختلف، یک حس مشترک دارند و آن، حفظ حریم و حرمت نظام است. وحدتی
که مردم آن را می خواهند اسیر رنگ ها نمی شود. وحدت مردم، نمایش قدرت آن ها در
برابر بیگانگان و دشمنان و در جهت اثبات مقبولیت نظام است. شما فکر کنید نظامی که
به خاطر ولایی بودنش استبداد در آن راهی ندارد، برای رسیدن به این مقبولیت، مردم
را به زور سرنیزه به میدان آورد. شما فکر کنید که این جمعیت عظیم به خاطر نان و
سکه و ساندیس آمدند. شما فکر کنید جمعیت میلیونی تهران را، شما تشکیل دادید. همه ی
این ها در باورهای ما تاثیری ندارد. ما نمی توانیم دیده های خود را انکار کنیم و
دل به توهمات شما ببندیم. نمی توانیم جمعیت میلیونی را ناچیز بشمریم و محاسبات
خیالی شما از طول و عرض خیایان ها و تخمین هایتان از جمعیت را باور کنیم. ما نمی
توانیم زیر بار پیشنهاد غیرقانونی رفراندم رویم و بیندیشیم حاضران در راهپیمایی
5شنبه ی سرنوشت ساز، جزعده ای مردم فریب خورده ی نظام نبودند. ما شما را مردم نمی
خوانیم چرا که شما اگر مردم بودید به ارزش های الهی ملت پشت نمی کردید. اگر مردم
بودید شما هم به حبل الهی که همانا قرآن و ولایت است چنگ می زدید. اگر مردم بودید
به جای نماد سبز، پرچم سه رنگ در دست می گرفتید. اگر مردم بودید در خیال اسب تروا
نبودید .اگر مردم بودید...
ما امسال آمدیم و بدانید که باز هم می آییم تا به همه ثابت کنیم که پای همه چیز
این نظام ایستاده ایم و برای پیشبرد آن به اصلاحاتتان و رونویسی افکار «روشنفکران
غرب زده» یتان نیازی نداریم. می آییم تا بدانید که 22 بهمن، تنها یک یادبود نیست
بلکه میثاقی است برای ایستادن در راه آرمان های امام و رهبری؛ پیوندی است میان ملت
برای استمرار مبارزه با هر نوع استکبار داخلی و خارجی؛ پیمانی است فراموش ناشدنی
که از عهد امام آغاز شده و تا ظهور حضرت حجت (عجل الله تعالی فرجه ) ادامه می
یابد.