بسم رب الشهداء و الصدیقین

وَ لا تَقُولُوا لِمَنْ یُقْتَلُ فی‏ سَبیلِ اللَّهِ أَمْواتٌ بَلْ أَحْیاءٌ وَ لکِنْ لا تَشْعُرُونَ (بقره/154)

آنان که امروز داعیه‌ی حقوق بشر و صلح و کدخدایی جهان را دارند، جز مایه‌ی ننگ تاریخ بشریت و سرافکندگی مردم از گذشته تا آینده نبوده و نیستند. اراذلی که جز استثمار ملت‌ها چیزی در کارنامه‌ی خود ندارند. آنهایی که پس از سالها چپاول مستضعفین و مظلومان دنیا، امروزه در سراشیبی سقوط به جهنمی که به ایشان احاطه دارد، افتاده‌اند؛ جز دست و پا زدن مذبوحانه، چاره‌ای برای خود نمی‌بینند. آنهایی که روزی خود را مالک بلامنازع انسان‌ها می‌دانستند، حاصل سال‌ها قتل عام بومیان آمریکا و به بردگی کشاندن سیاه‌پوستان مظوم آفریقا و حمایت از سلاطین مرتجع گوش به فرمان را در بیداری و قیام ملت‌ها می‌بینند؛ بلکه در کنار کاخ‌های خود، فریاد آنها که سالها با استحمارشان بر گرده‌شان سوار بوده‌اند نیز حکومت پوشالی‌شان را به لرزه انداخته است.

ملت بصیر و بزرگ ایران، به عنوان پیشتازان بیداری بشریت، به خوبی توطئه‌های مستکبرین سطله‌طلب را می‌شناسند. سالها اشغال ایران، پایمال کردن خون‌های ریخته شده پای درخت مشروطه، سرنگونی دولت ملی در سال 32، حمایت رسمی از دیکتاتور مخلوع ایران پس از کشتار سبعانه‌ی ملت ایران، توطئه‌ی همه جانبه به نیت اسقاط انقلاب اسلامی، حمایت همه‌جانبه از کفتاری به نام صدام و سالها تحریم و تهدید علیه ملت ایران، تنها نمونه‌هایی از جنایات بی شمار این مدعیان چپاولگر است که در حافظه‌ی تاریخی ملت ایران ثبت گردیده است.

اکنون و در دهه‌ی چهارم پس از انقلاب شکوهمند اسلامی ملت ایران و مقارن با حرکت پر سرعت ملت ایران به سمت قله‌های پیشرفت و ترقی و تبدیل شدن نظام مردمسالار دینی به نماد قیام و مبارزه در عصر بیداری اسلامی، آنها که رؤیاهای خود را بر باد رفته می‌بینند، چاره‌ای جز از میان برداشتن مغزهای متفکر و دانشمندان ایران اسلامی نمی‌یابند تا به زعم خود مانع پیشرفت روز افزون این ملت گردند؛ غافل از اینکه این قدرت‌های مادی توخالی، هرگز توان ایستادن در برابر قطار پرسرعت و پرشتاب پیشرفت این ملت را ندارند؛ کما اینکه هرگز توانی بر کنترل سقوط پرشتاب خود نیز نخواهند داشت.

شهادت مظلومانه‌ی برادر و همسنگر عزیزمان، شهید مصطفی احمدی روشن، فارغ از اینکه مؤید رذالت زورمداران مدعی و بی‌چارگی آنان در قبال اقتدار ایران اسلامی است، به وضوح نشان‌دهنده‌ی خط مقدم مبارزه‌ با جبهه‌ی استکبار است. امروز به آسانی میتوان فهمید که استکبار از چه ناحیه‌ای احساس خطر می‌کند؛ این پیشرفت‌های روزافزون ایران اسلامی در عرصه‌های علمی و فناوری است که سبب شده تا دشمنان، دست به ترور دانشمندان و مجاهدین عرصه‌ی علم بزنند.

چه کسی باور می‌کند، آنهایی که سابقه‌ی بکارگیری سلاح‌های هسته‌ای و کشتار هزاران بیگناه را دارند، نگران امنیت بشرند؟ چه کسی باور می‌کند آنها که زرادخانه‌هاشان مملو از سلاح‌های هسته‌ای است و مدام در حال تهدید ملت‌ها هستند، در پی صلح و آرامش باشند؟ کسانی که سالها با تحقیر ملت‌ها و تحت فشار قرار دادن و هرزدادن استعدادهای آنها، سعی در به استضعاف کشیدن بشریت به مثابه بردگانی مطیع داشته اند، امروز واهمه دارند که این حرکت عظیم ملت ایران، الهام بخش ملت‌های آزاده و مستضعف دنیا قرار گرفته و در آینده‌ای نزدیک ملت‌ها با تکیه بر توان خود به سمت قله‌های کمال حرکت خواهند کرد.

در این ایام و در حالیکه در سالگرد شهادت استاد عزیز، دکتر مسعود علیمحمدی، مزدوران دشمن، داغی دیگر بر دل ملت ما نهاده‌اند؛ باید از نهاد‌های امنیتی پرسید که آیا صیانت از دانشمندان و نخبگان این مرز و بوم که در قامت سربازانی مخلص در خط مقدم جبهه انقلاب اسلامی مشغول مجاهدتند، خود مجاهدتی درخور و تلاشی بیش از آنچه تا کنون بوده است را نمیطلبد؟ سوال دیگر این است که خضوع و تسامح دستگاه‌های دیپلماتیک در مقابل نهادهای بین‌المللی که تحت عناوین مختلف، نتیجه ای جز جاسوسی از مراکز مختلف کشور و تکمیل لیست‌های ترور مزدوران استکبار برای ما نداشته‌است، تا کجا ادامه خواهد یافت؟

این سنت الهی است که پس از مدتی مجال برای زورگویان و گردن‌فرازان، آنان را ساقط و گروهی دیگر را جایگزین آنها می‌کند. این تلاش‌ها و بیش‌فعالی‌های جبهه‌ی استکبار و دست‌ و پا زدن‌های بیهوده، نتیجه‌ای  جز فرو رفتن در باتلاق طغیان و توحش خویش و غرق شدن در دریای خشم ملتها و اثبات حقانیت ملت مسلمان ایران نخواهد داشت.

یُریدُونَ لِیُطْفِؤُا نُورَ اللَّهِ بِأَفْواهِهِمْ وَ اللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَ لَوْ کَرِهَ الْکافِرُونَ (صف/8)

بسیج دانشجویی

پردیس دانشکده های فنی

دانشگاه تهران